فولاد نیز تحت فشار تشدید رقابت صادراتی از سوی چین، هند، ژاپن، ایالات متحده و اتحادیه اروپا، همراه با تعرفههای ۵۰ درصدی واشنگتن، با مشکل مواجه است. صنعت خودروسازی داخلی که زمانی در دهه ۲۰۱۰ در رتبه پنجم تولید جهانی قرار داشت، با افزایش تولید بازارهای نوظهور مانند هند و مکزیک به رتبه هفتم سقوط کرده است. نگرانیها در مورد خالی شدن صنایع در حال افزایش است و مشاغل تولیدی از ماه گذشته برای ۱۳ ماه متوالی کاهش یافته است. حتی بخش نیمههادی نیز تحت فشار است، زیرا رهبران صنعت مانند انویدیا و TSMC رهبری فناوری کره را از بین میبرند.
یک چالش خارجی بزرگ از سیاست "آمریکا را دوباره بزرگ کنیم" دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده، ناشی میشود. واشنگتن احیای تولید را برای حفظ رقابت ملی ضروری میداند و بخشهایی مانند نیمههادیها، خودرو، باتری، فولاد و کشتیسازی را تقویت میکند. در حالی که دستور کار ملی شامل گسترش صادرات نیمههادیها و خودرو است، هیچ نقشه راه مشخصی برای دستیابی به این اهداف ارائه نمیدهد. جلسه اخیر مودی با کو یون-چئول، معاون نخست وزیر در امور اقتصادی، که در آن آژانس رتبهبندی اعتباری بر لزوم افزایش نرخ رشد بالقوه کره تأکید کرد، عملاً فراخوانی برای اصلاحات ساختاری بود.
چنین محتوایی در برنامه دولت وجود ندارد. هدف تبدیل کره به یکی از سه قدرت برتر هوش مصنوعی و ایجاد یک صندوق رشد ملی ۱۰۰ تریلیون وونی قابل ستایش است، اما هوش مصنوعی به تنهایی بدون حمایت تولید، تأثیر محدودی خواهد داشت. تلاش چین برای ادغام هوش مصنوعی در محصولات فیزیکی مانند رباتها، اهمیت یک پایگاه صنعتی قوی را برجسته میکند. پایههای ضعیف تولید در نهایت پتانسیل هوش مصنوعی را محدود میکنند.
تولیدکنندگان کرهای در حال حاضر با مشکلاتی در مقابله با رشد فناوری چین و تعرفههای ایالات متحده مواجه هستند. در عین حال، شرکتها با قوانینی و مقررات سختگیرانهتر حوادث صنعتی که آنها را سختگیرانه میدانند، محدود شدهاند. برای رهایی از رشد زیر ۱ درصد، دولت باید سرعت اقدامات نظارتی را تنظیم کند و سیاستهایی را ارائه دهد که سرمایهگذاری شرکتها را تشویق کند. برای اینکه دستور کار ملی چیزی بیش از یک چشمانداز خوشبینانه باشد، باید توسط ابزارها و محیط لازم پشتیبانی شود. کره باید به خاطر داشته باشد که ارزش استراتژیک آن، حتی از نظر ایالات متحده، به شدت به قدرت تولیدی آن بستگی دارد.