یکی از مهم‌ترین حوزه‌های تمرکز کره جنوبی، بهینه‌سازی مصرف انرژی در بخش ساختمان است. برای این منظور، سیاست «ساختمان صفر انرژی» یا ZEB به‌تدریج الزامی شده است. بر اساس این رویکرد، ساختمان باید به گونه‌ای طراحی و تجهیز شود که در طول یک سال، میزان انرژی مصرفی آن برابر یا کمتر از میزان انرژی تولیدشده در محل باشد. این امر با استفاده از عایق‌بندی پیشرفته، تجهیزات کم‌مصرف و تولید انرژی از منابع تجدیدپذیر همچون پنل‌های خورشیدی محقق می‌شود. از سال ۲۰۲۴ تمامی ساختمان‌های عمومی بزرگ و از سال ۲۰۲۳ بسیاری از ساختمان‌های خصوصی ملزم به رعایت این استاندارد شده‌اند. نمونه شاخص این سیاست، ساختمان EnergyX DY در شهر گویانگ (عکس مقاله )است که در سال ۲۰۲۳ افتتاح شد و توانسته با استفاده از ترکیب فناوری‌های نوین و طراحی پایدار، بیش از نیاز خود برق تولید کند و به عنوان نخستین ساختمان «انرژی مثبت» جهان شناخته شود. این پروژه نه تنها یک موفقیت فنی محسوب می‌شود، بلکه تصویری واقعی از هدف‌گذاری‌های کره جنوبی در حوزه معماری پایدار ارائه می‌دهد.
کره جنوبی همچنین برنامه‌ای ملی برای افزایش ۲۵ درصدی بهره‌وری انرژی تا سال ۲۰۲۷ تدوین کرده است. این برنامه با مشارکت صنایع بزرگ و مصرف‌کنندگان عمده انرژی و از طریق مشوق‌هایی مانند معافیت مالیاتی و طرح «انرژی کش‌بک» اجرا می‌شود. در این طرح، کاهش مصرف انرژی به‌طور مستقیم به پاداش نقدی برای مشترکان منجر می‌شود. علاوه بر این، کمپین‌هایی همچون «صرفه‌جویی یک کیلووات ساعت» با هدف فرهنگ‌سازی و جلب مشارکت عمومی به راه افتاده است. اقشار کم‌درآمد نیز با یارانه‌های خرید لوازم خانگی کم‌مصرف و جایگزینی رایگان لامپ‌های LED مورد حمایت قرار می‌گیرند.
در حوزه کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، کره جنوبی از سال ۲۰۱۵ نظام تجارت انتشار کربن یا K-ETS را به اجرا گذاشته است که حدود ۷۴ درصد انتشار کشور را تحت پوشش قرار می‌دهد. این نظام با تعیین سقف انتشار و ایجاد بازاری برای خرید و فروش مجوزها، شرکت‌ها را به کاهش هزینه‌محور انتشار ترغیب می‌کند و بخشی از قانون پایه کربن صفر مصوب ۲۰۲۱ محسوب می‌شود.
گذار انرژی در کره جنوبی نه تنها بر توسعه انرژی‌های تجدیدپذیر بلکه بر تقویت سهم انرژی هسته‌ای نیز متمرکز است. این کشور قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ سهم تجدیدپذیرها را به ۲۰ درصد و تا سال ۲۰۴۰ به ۳۵ درصد برساند. همزمان، طبق برنامه نهم تأمین برق، سهم برق بدون کربن تا سال ۲۰۳۸ به ۷۰ درصد افزایش خواهد یافت. رشد تولید انرژی هسته‌ای در سال‌های اخیر باعث کاهش وابستگی به واردات زغال‌سنگ و گاز شده و سیاست‌های جدید نیز به تدریج یارانه‌های انرژی زیست‌توده را کاهش داده‌اند.
فناوری‌های نوین نیز نقش محوری در این تحول دارند. پروژه‌های شبکه هوشمند که در جزیره ججو به صورت آزمایشی آغاز شده‌اند، امکان مدیریت لحظه‌ای مصرف و تولید برق را فراهم می‌کنند و به ادغام گسترده‌تر منابع تجدیدپذیر کمک می‌کنند. هدف‌گذاری شده است که این فناوری تا سال ۲۰۳۰ به صورت سراسری در کشور اجرا شود.
مجموعه این سیاست‌ها نشان می‌دهد که کره جنوبی در حال حرکت به سوی یک اقتصاد کم‌کربن و پایدار است. ترکیب قوانین جامع، مشوق‌های اقتصادی، استفاده از فناوری‌های پیشرفته و تغییر الگوهای مصرف، این کشور را در مسیر گذار انرژی قرار داده است. هرچند چالش‌هایی همچون هزینه‌های بالای فناوری و مقاومت بخش‌های سنتی وجود دارد، اما تجربه کره جنوبی می‌تواند برای سایر کشورهایی که به دنبال کاهش وابستگی به سوخت‌های فسیلی هستند، الگویی ارزشمند باشد.
منبع کر ه ای زبان
한국에너지공단 (Korea Energy Agency, KEMCO)