بر اساس مفاد این توافق، آمریکا تعرفه ۱۵ درصدی بر واردات کالاهای کره جنوبی اعمال خواهد کرد، رقمی که در مقایسه با تعرفه ۲۵ درصدی پیش‌بینی شده در سیاست‌های قبلی آمریکا کاهش چشمگیری دارد. این کاهش تعرفه به عنوان گامی موثر برای حفظ توازن و کاهش تنش‌های تجاری میان دو کشور تلقی می‌شود. در مقابل، کره جنوبی متعهد به سرمایه‌گذاری ۳۵۰ میلیارد دلاری در پروژه‌های اقتصادی و زیرساختی تحت مالکیت و نظارت آمریکا شده است. افزون بر این، کره جنوبی برنامه خرید ۱۰۰ میلیارد دلار گاز طبیعی مایع و دیگر محصولات انرژی از آمریکا در طول چهار سال آینده را پذیرفته است که موجب تقویت صنعت انرژی آمریکا و تأمین پایدار انرژی کره می‌شود.
با وجود این پیشرفت‌ها، هنوز موانع و چالش‌هایی در مسیر نهایی شدن توافق باقی است که باید در نشست پیش‌رو میان رئیس‌جمهور کره جنوبی، لی جائه‌میونگ، و رئیس‌جمهور آمریکا، دونالد ترامپ، به توافق نهایی برسند. یکی از اصلی‌ترین اختلافات مربوط به نحوه و زمان‌بندی کاهش تعرفه‌ها است. کره جنوبی خواستار کاهش تدریجی‌تر تعرفه‌ها و وجود مکانیزمی برای بازگشت تعرفه‌ها در صورت بروز مشکلات اقتصادی است، در حالی که آمریکا خواهان اجرای سریع و قاطع کاهش تعرفه‌هاست. این اختلاف می‌تواند بر زمان‌بندی و میزان تعرفه نهایی تأثیرگذار باشد.
موضوع دیگر، جزئیات سرمایه‌گذاری ۳۵۰ میلیارد دلاری است؛ آمریکا خواستار شفافیت بیشتر و اولویت‌بندی پروژه‌های استراتژیک است، اما کره جنوبی خواهان انعطاف بیشتر در تخصیص این سرمایه‌ها می‌باشد. همچنین شرایط مربوط به خرید گاز طبیعی مایع، شامل قیمت‌گذاری، شرایط تحویل و مدیریت ریسک‌های بازار انرژی، هنوز در حال بررسی است. علاوه بر این، موضوع حمایت از صنایع حساس دو کشور، از جمله بخش‌های کشاورزی و خودروسازی، نیز یکی از محورهای چالش‌برانگیز مذاکرات باقی‌مانده است که نیازمند رسیدن به توافقی متوازن و منصفانه است.
روابط تجاری میان آمریکا و کره جنوبی از دیرباز گسترده و مستحکم بوده است. در سال‌های اخیر، حجم مبادلات تجاری دو کشور به حدود ۱۵۰ میلیارد دلار رسیده که عمدتاً شامل صادرات فناوری، خودرو، تجهیزات الکترونیکی و محصولات کشاورزی است. کره جنوبی یکی از بزرگ‌ترین شرکای تجاری آمریکا در آسیا به شمار می‌رود و نقش مهمی در زنجیره تأمین جهانی فناوری دارد. با این حال، اختلافات تعرفه‌ای و نگرانی‌های آمریکا درباره کسری تجاری موجب شده تا روابط اقتصادی دو طرف با برخی تنش‌ها روبرو شود.
توافق جدید تأثیرات گسترده‌ای بر صنایع کلیدی دو کشور خواهد داشت. در صنعت خودروسازی، کاهش تعرفه‌ها باعث کاهش هزینه واردات خودروهای کره‌ای به آمریکا شده و رقابت‌پذیری برندهایی مانند هیوندای و کیا را افزایش می‌دهد. این موضوع موجب توسعه همکاری‌های فنی و زنجیره تأمین میان دو کشور خواهد شد. همچنین، آمریکا با دسترسی بهتر به بازار کره جنوبی می‌تواند در زمینه خودروهای برقی و هیبریدی رشد کند.
در بخش کشاورزی، کشاورزان آمریکایی با کاهش تعرفه‌ها امکان صادرات بیشتر محصولاتی مانند ذرت، سویا و محصولات لبنی به کره جنوبی را خواهند داشت. این امر به افزایش تنوع و کیفیت محصولات غذایی در کره کمک می‌کند. در حوزه انرژی، تعهد کره جنوبی به خرید ۱۰۰ میلیارد دلار گاز طبیعی مایع، همکاری‌های استراتژیک در حوزه انرژی را تقویت می‌کند؛ این همکاری به امنیت انرژی کره جنوبی کمک کرده و موجب توسعه صنعت انرژی آمریکا و اشتغال‌زایی می‌شود.
همچنین، توافق زمینه‌های همکاری عمیق‌تر در فناوری‌های پیشرفته و نیمه‌هادی‌ها را فراهم می‌آورد. همکاری در زمینه تحقیق و توسعه، تولید مشترک و تبادل فناوری، موجب تقویت امنیت زنجیره تأمین جهانی و مقابله با رقابت‌های جهانی خواهد شد.
اگر مذاکرات باقی‌مانده به نتیجه برسند، انتظار می‌رود حجم تجارت میان دو کشور طی پنج سال آینده دست‌کم ۲۰ تا ۳۰ درصد افزایش یابد. این توافق می‌تواند الگویی برای سایر روابط تجاری آمریکا در آسیا باشد و همکاری‌های اقتصادی، فناوری و انرژی را تسریع کند. البته موفقیت اجرای این توافق به پایبندی دو طرف به تعهدات، ایجاد سازوکارهای نظارتی موثر و مدیریت چالش‌های احتمالی بستگی دارد. همچنین نوسانات بازار انرژی و تحولات سیاسی جهانی می‌تواند بر روند اجرای توافق اثرگذار باشد.
در مجموع، این توافق نشان‌دهنده تمایل دو کشور به حفظ همکاری‌های راهبردی، توسعه تجارت و تقویت اقتصادهای خود در شرایط جهانی پرچالش است. این گام می‌تواند زمینه‌ساز رشد و ثبات در منطقه آسیا-اقیانوسیه و فراتر از آن باشد.
تهیه کننده :مرتضی سلطانپور ابیانه دبیر اتاق بازرگانی ایران و کره جنوبی