این موشک دو مرحلهای از فناوریهای نوین بهره میبرد؛ مرحله نخست آن با موتور هیبریدی ۲۵ تنی کار میکرد و مرحله دوم به موتور متان مایع و اکسیژن مایع مجهز بود، ترکیبی که نشاندهنده تلاش کرهجنوبی برای کاهش هزینهها و همگامی با نسل جدید سامانههای پرتاب در جهان است. با این حال، این مأموریت که پیشتر نیز سه بار از تاریخ اولیه خود به تعویق افتاده بود، در نخستین تلاش به سرانجام نرسید.
با وجود این شکست، مدیرعامل اینواسپیس، کیم سو-جونگ، در پیامی به سهامداران تأکید کرد که این پرتاب از منظر فنی و راهبردی، دستاوردی مهم به شمار میرود. به گفته او، دادههای پروازی، پیشرانشی و عملیاتی ارزشمندی در این مأموریت به دست آمده که تنها در شرایط واقعی پرواز قابل جمعآوری هستند و همین دادهها میتوانند پایهای محکم برای بهبود طراحی و افزایش ضریب موفقیت پرتابهای آینده باشند. اینواسپیس اعلام کرده است که پس از طی فرآیند اصلاح و ارتقای فنی، قصد دارد در نیمه نخست سال آینده بار دیگر شانس خود را برای یک پرتاب تجاری بیازماید.
اهمیت این رویداد تنها در خود پرتاب خلاصه نمیشود، بلکه باید آن را در چارچوب مسیر بلندمدت کرهجنوبی در صنعت فضایی تحلیل کرد. سئول در سالهای اخیر با موفقیت موشک دولتی «نوری» توانست به جمع کشورهای دارای توان پرتاب مستقل ماهواره بپیوندد و جایگاه خود را بهعنوان یک قدرت فضایی نوظهور تثبیت کند. اما هانبیت-نانو نماد مرحلهای متفاوت است؛ مرحلهای که در آن، بخش خصوصی قرار است موتور محرک اقتصاد فضایی باشد و دولت نقش تسهیلگر و حامی را ایفا کند.
انتخاب برزیل و پایگاه فضایی آلکانتارا نیز تصمیمی صرفاً فنی نبود. نزدیکی این پایگاه به خط استوا، امکان کاهش مصرف سوخت و افزایش کارایی پرتاب را فراهم میکند و از همین رو، به یکی از نقاط جذاب برای پرتابهای تجاری بینالمللی تبدیل شده است. حضور یک شرکت کرهای در چنین پایگاهی، نشاندهنده نگاه فرامرزی و رقابتی سئول به بازار جهانی پرتاب ماهوارههای کوچک است؛ بازاری که بهسرعت در حال رشد است و آینده اقتصاد فضا را شکل میدهد.
در منطق صنعت فضا، شکست بخشی جداییناپذیر از مسیر پیشرفت است. بسیاری از قدرتهای بزرگ فضایی جهان، از آمریکا تا اروپا و حتی چین، مسیر خود را با پرتابهای ناموفق آغاز کردهاند. آنچه اهمیت دارد، توان تبدیل شکست به تجربه و داده است؛ مسیری که به نظر میرسد کرهجنوبی و اینواسپیس آگاهانه در آن گام برمیدارند.
سقوط هانبیت-نانو شاید یک ناکامی کوتاهمدت باشد، اما در تصویر بزرگتر، نشانهای از بلوغ تدریجی صنعت فضایی کرهجنوبی است؛ صنعتی که اکنون از مرحله پروژههای دولتی عبور کرده و در آستانه ورود جدی به رقابت تجاری جهانی قرار دارد. اگر پرتاب بعدی اینواسپیس موفق باشد، این سقوط نه بهعنوان یک شکست، بلکه بهعنوان نقطه شروع فصل تازهای در تاریخ فضایی کرهجنوبی ثبت خواهد شد.